11/14/2009

DUYGUSAL ADAM


  Bir insan dayanabileceğinden daha fazla acı çekebilir mi? Dayanabilme gücü nedir ki? Duygusal acılar fiziksel acılardan daha fazla acı verir mi? Fiziksel acılar bence anlıktır, acıyı hissettiğin kadar acı çekersin daha fazlası değil ama duygusal bir acıyı hayatın boyunca içinde tutarsın ve o kadar çok acıtır ki her hatırladığında ne yapsan kar etmez ne ilacı vardır ne çaresi. Unutulmadığı gibi gün geçtikçe daha da fazla artar bir çığ gibi büyür adeta . fiziksel acı gibi değildir çünkü fiziksel bir acı fazlalaştığında vücut artık iflas eder insan bayılır ve hatta daha da kötüsü yaşamını yitirebilir. Ama duygusal acıda kutsal kitapta bahsedilen cehennemdeki gibi ölmezsin tekrar tekrar canın yanar, yandıkça yanarsın. Kimse yardım edemez, hiçbir kimyasal ne alkol ne başka bir uyuşturucu fayda etmez unutmana, bence bunlar kendini tatmin etmektir sadece. Ne arkadaşlarınla oturduğun derdini anlattığın bir rakı sofrası ne de boğaza karşı içtiğin bir sigara çaredir. Bunlar daha fazla acı çekmesine yol açar insanın çünkü bunlar daha da fazla hatırlatır onu. Yapacak bir şey yoktur, tüm hayatın boyunca her gün çekersin o acıyı. Hatırlarsın her geçen günü onsuz, belki başkasının olmuştur, belki senin yanındadır her daim ama hiç senin olmamıştır. Kimseyi suçlayamazsın, düşündüğün ve düşünebileceğin sadece çektiğin çekmekte olduğun ve çekeceğin acıdır sadece. Bazen kimsenin umurunda değilmişsin gibi gelir sana, aslında seni önemseyenler vardır ama hayata senin gibi bakmadıkları için ne hissettiğini bile bilemezler. Sadece derdini dinlerler ve daha ne yapabilirler ki? Canın kıymak hiçbir çare değildir, tamam belki hayat sadece onunla güzel olabilir ama onsuz da devam eder, ama ah o acı, insanı bitiren, perişan eden, geceleyin kalkıp hüngür hüngür ağlamana neden olan o acı yok mu, bitmez be kardeşim, dedim ya çaresi yok. Artık senin olsa da affedemezsin, unutamazsın çektiğin o berbat acıyı, seni bitirmiştir, zaten yokluğuna alışmışsındır ama ne kadar da çok istersin sana gelmesini, gözlerini dikerek sana bakmasını ama bazı günler olur lanet okusun ona nerden tanıdım da sevdim diye. Bir gün gelir artık fiziki bir acı gibi acın öyle artmıştır ki hiçbir şey hissetmezsin, zaman öyle geçmiştir anlamsız, yalnız, boşuna… ve artık hayat anlamını yitirir.





Güneş ÖNER

1 yorum:

betül dedi ki...

Sana katılıyorum güneş duygusal acılar fiziksel acılardan çok daha fazla acı verir ve bir insan dayanabileceğinden fazlasına dayanır aslında dayanamayağını düşünür ama öyle olmaz birazda kişinin kendi elindedir bu unutamayacağını sanırsın ama unutabilirsin hayatta her şey gelip geçicidir bence en unutulmazı en vazgeçilmesi şeyler bile...sana bir konuda katılmıyorum zaman her şeyin ilacıdır derler,bence unutabilir insan çektiği acıyı aslında her şeyin alışkanlıktan ibaret olduğunu anlar ve her şeyi gözünde ne kadar büyüttüğünü sadece üzüldüğü için kızar kendine geçip giden güzel zamanları neden üzülerek geçirdiğine ama onu da yaşamak gereklidir hayatta her şey bizler içindir ve her şeyi öğenmek gereklidir gülmeyi,ağlamayı,üzülmeyi ...

eline sağlık Güneş yine harika bir yazı çok beğendim ..